Chociaż nie znam dentysty, który narzeka na brak pracy, to trudno nie zauważyć, że konkurencja na rynku staje się coraz bardziej odczuwalna. Jak podaje Eurostat liczba dentystów w Polsce na 100 tys. Mieszkańców wynosi 34,4. Tylko w Bułgarii odsetek ten jest praktycznie 3 razy większy! Daje to podstawy do wysunięcia tezy, że w najbliższym czasie w naszym kraju nie wystarczy już po prostu być i leczyć... ale także trzeba będzie walczyć o pacjenta. Jak to robić?

 REKLAMOWAĆ?  INFORMOWAĆ!
Jeśli zastanawiasz się w jaki sposób lekarz dentysta może się reklamować, to mamy dla Ciebie złą wiadomość, ponieważ nie może reklamować się wcale. Nie jest jednak tak źle jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. To co dopuszczalne zawarte jest w kilku aktach prawnych. Jeśli nie chcesz narazić się na nieprzyjemności, to będzie lepiej jeśli się z nimi zapoznasz. Oto one:

✔   USTAWA O DZIAŁALNOŚCI LECZNICZEJ*
Art. 14 tej ustawy mówi, że podmiot który wykonuje działalność leczniczą podaje do publicznej wiadomości informacje o zakresie i rodzaju udzielanych świadczeń zdrowotnych. Należy jednak pamiętać, że treść i forma tych informacji nie mogą mieć cech reklamy. Niestety ustawa nie podaje definicji reklamy. Możemy ją jednak znaleźć w innych dokumentach. Jednym z nich jest Kodeks Etyki Lekarskiej...

✔   KODEKS ETYKI LEKARSKIEJ*
Art. 63 stanowi, że lekarz tworzy swoją zawodową opinię jedynie w oparciu o wyniki swojej pracy, dlatego wszelkie reklamowanie się jest zabronione. Poza tym lekarz nie powinien wyrażać zgody na używanie swego nazwiska i wizerunku dla celów komercyjnych.

Według autorytetów prawnych: reklamą byłoby podawanie przez podmiot wykonujący działalność leczniczą do wiadomości publicznej informacji o zakresie i rodzajach udzielanych świadczeń zdrowotnych połączone z zachęcaniem do korzystania z tych świadczeń, mającym na celu np. zwiększenie liczby pacjentów i realizowanych usług medycznych, a w rezultacie - zwiększenie przychodów finansowych (M. Dercz, T. Rek: „Ustawa o działalności leczniczej. Komentarz”, ABC, 2012).

W podobnym tonie wypowiada się M. Serwach („Reklama gabinetu lekarskiego” [w:] „Medycyna Praktyczna” 2013/01), który mówi że reklamą byłoby również podawanie przez lekarza do wiadomości publicznej informacji połączonych z zachęcaniem do korzystania z udzielanych świadczeń, które prowadzą do zwiększenia liczby pacjentów i realizowanych usług oraz zwiększenia osiąganych przychodów.

✔ Uchwała Naczelnej Rady Lekarskiej*
Uchwała nr 29/11/VI z dnia 16 grudnia 2011 roku w sprawie szczegółowych zasad podawania do publicznej wiadomości informacji o udzielaniu przez lekarzy i lekarzy dentystów świadczeń zdrowotnych, wymienia jakie informacje można podawać do publicznej wiadomości. Są nimi:
- tytuł zawodowy, imię i nazwisko, miejsce, dni i godziny przyjęć,
- rodzaj wykonywanej praktyki zawodowej,
- stopień naukowy,
- specjalizacje,
- umiejętności z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych,
- szczególne uprawnienia,
- numer telefonu,
- określenie cen i sposobu płatności w przypadku przekazywania tych informacji poprzez zamieszczenia ich na stronie internetowej praktyki zawodowej lub poprzez specjalne telefony informacyjne.

Powyższe informacje mogą być wyłącznie udostępniane w następujący sposób:
a) nie więcej niż 2 stałe tablice ogłoszeniowe na zewnątrz budynku, w którym prowadzona jest praktyka i dodatkowo nie więcej niż 2 tablice ogłoszeniowe przy drogach dojazdowych do siedziby praktyki,
b) ogłoszenia prasowe w rubrykach dotyczących usług medycznych,
c) informacje zawarte w książkach telefonicznych i informatorach o usługach medycznych w dziale dotyczącym usług lekarskich,
d) zamieszczenie informacji na stronach internetowych,
e) specjalne telefony informacyjne.

Informacje nie mogą nosić cech reklamy, a w szczególności nie mogą zawierać:
1) żadnej formy zachęty ani próby nakłonienia do korzystania ze świadczeń zdrowotnych,
2) informacji o metodach, ich skuteczności i czasie leczenia oraz obietnic i potocznych określeń,
3) określenia cen i sposobu płatności, za wyjątkiem określenia cen i sposobu płatności w przypadku przekazywania tych informacji poprzez zamieszczenia ich na stronie internetowej praktyki zawodowej lub poprzez specjalne telefony informacyjne,
4) informacji o jakości sprzętu medycznego.

JAKIE SANKCJE GROŻĄ ZA NIESTOSOWANIE SIĘ DO POWYŻSZYCH PRZEPISÓW?
Po pierwsze, możesz być winnym przewinienia zawodowego oraz podlegać odpowiedzialności zawodowej (ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o izbach lekarskich), jeśli postępowanie okaże się niezgodne z art. 14 ustawy o działalności leczniczej, art. 63 KEL oraz wymienioną powyżej uchwałą NRL. Po drugie, możesz popełnić wykroczenie wynikające z art. 147a § 2 KW w postaci kary aresztu, ograniczenia wolności lub grzywny. Po trzecie, grozi Ci kara aresztu lub grzywny będąca wynikiem czynu nieuczciwej konkurencji, jeśli okaże się że reklama usług zdrowotnych prowadzona jest z naruszeniem prawa, dobrych obyczajów lub uchybia godności człowieka. Po czwarte, lekarz prowadzący działalność leczniczą w ramach praktyki zawodowej może zostać poddany kontroli przez organ prowadzący rejestr (właściwą okręgową radę lekarską  na podstawie art. 111 o działalności leczniczej). Organ ten wydaje zalecenia pokontrolne mające na celu usunięcie nieprawidłowości. Jeśli podmiot nie zastosuje się do wytycznych, to organ taki może nawet wykreślić działalność leczniczą z rejestru.

CO ZROBIĆ ABY UNIKNĄĆ NIEPRZYJEMNOŚCI?